Christy Wijdeven

Wanneer alles teveel wordt. Je piekert heel veel. Je ziet door de bomen het bos niet meer. Je weet eigenlijk niet meer goed wie je bent. Àlles is negatief en je ziet het allemaal even niet meer.

Zoek de stilte op in jezelf, zodat je hart gaan spreken. Laat het verdriet en boosheid toe in jezelf. Accepteer het zodat je weer kunt opstaan.

Wanneer jij jou beide ouders aan kunt kijken, dankbaar kunt zijn in wie zij zijn. Je respecteert in wie zij zijn. Dankbaar bent voor de lessen die zij jou hebben gegeven. Zonder hun lessen kon jij niet groeien, was jij niet wie jij nu bent. Jezelf los kunt maken van hun eigen lessen. Hun eigen fouten.

Ieder mens op aarde maakt fouten. Niemand is perfect. Maar jou ouders hebben het geprobeerd op hun eigen manier. Hun dachten dat dit het beste was voor jou. En helaas wisten ze op dat moment niet hoe het anders kan.

Accepteer het. Laat het los. Jij weet nu misschien hoe het niet moet of hoe het anders kan. Laat dit zien aan de wereld! Laat jou liefde zien, zodat deze wereld élke dag liever wordt!

Irriteer jij je aan mensen? Wordt je stapel gek van bepaalde houdingen of bepaalde mensen? Wordt jij vervelend van hoe soms mensen tegen je doen? Zo kan ik nog wel even doorgaan. 

Álles op deze wereld en onze maatschappij waar jij je aan irriteert of wat jou triggers zijn zegt iets over jou. Op moment dat jij dit hebt, kijk eens even in de spiegel. 

• Wat doet dit nu echt met jou ?
• Wordt jij er boos van of verdrietig?
• Waarom gebeurd dit?
• Is er iets in het verleden geweest dat jij dit nu mag aankijken?
• Wat vind je er nu zo vervelend aan?

Dit alles zegt heel veel. Deze dingen gebeuren niet voor niets.

Toeval bestaat niet 

Neem jou les hieruit. Neem het mee. Zorg dat jij hier iets mee doet, zodat het jou de volgende keer niet meer kan raken. Heel het in jezelf. Kijk het aan en loop er niet voor weg. Hoe vaker jij ervoor wegloopt hoe langer de triggers blijven. Één dag worden wij uitgedaagd om nog meer bewust te worden van bepaalde dingen of situaties. 

Hoe vaker je hierbij stilstaat hoe meer rust je krijgt in jou leven.

In mijn vak kom ik er vaak achter dat bepaalde stukken of trauma's in ons leven helemaal niet van jou zijn.

Soms dragen wij onbewust dingen voor een ander. Is dit bewust? Nee zeker niet! Vaak gebeurd dit sowieso al bij je geboorte. Automatisch kiezen wij ervoor om bepaalde lessen te mogen leren in het leven. 

Wat zit er in jou familie systeem of bloedlijn wat jij mag helen?
Dat is al iets wat de lasten zijn van een ander, het zijn ze van jou ouders, grootouders of overgrootouders en ga zo maar door. 

Vaak heb je niets eens door dat je lasten draagt van andere. Ik merk vaak op, als ik met iemand praat of het je eigen lasten zijn of die van iemand anders.

Wij zijn allemaal energie en overal hebben wij koorden uitliggen. Is die ene vriend of vriendin verdrietig en jij wilt ze geruststellen en liefst iets van ze wegnemen. Dit gebeurd automatisch. Dan heb je daar al een koord liggen. Zo kunnen we nog even doorgaan. 

Ik kan er voorzorgen dat jij volledig in jou eigen bubbel/eigen energie komt. Dat je weer even letterlijk met beide benen op de grond gezet wordt. Dus ben jij nieuwsgierig of jij perongeluk lasten draagt van andere?